Our last day!

Deze ochtend heeft hetzelfde ochtendritueel als gisteren. Opstaan, ontbijten bij Dunkin Donuts, langs de supermarkt, sporten en een ligbedje opzoeken bij het zwembad/strand.

Het enige verschil met gisteren is dat we vandaag om 12:00 uur moeten uitchecken (snik!)  Om 11:30 uur gaan we naar de kamer. Ik douche even en föhn mijn haar, zodat ik er niet helemaal verlopen uitzie voor de terugreis. Om 12:00 uur exact staan we met de koffers bij de receptie. We leggen alle koffers en tassen in de auto en gaan weer terug naar ons ligbedje in de zon en genieten tot even voor vieren volop. In het toilet in de lobby van het hotel doen we alledrie droge kleding aan en gaan op weg richting het vliegveld. Vlak voordat we de snelweg op gaan, tankt Roy de auto af, deze moet met een volle tank worden ingeleverd bij Alamo. Ook onder het tanken hoef je niets te missen, want ook hier kun je gewoon tv blijven kijken.

Op tijd leveren we de auto in bij Alamo en krijgen een ticket terug met een bedrag van $ 78,--, we gaan toch even verhaal halen bij de balie, want dit kan niet kloppen, we hebben alles betaald. Het blijkt dat dit de kosten zijn wanneer je de auto niet vol tankt, maar dat hebben wij wel gedaan. Er wordt een nieuwe 0 bon afgegeven en we kunnen zonder verdere kosten onze weg vervolgen. Bij de toiletten van de autoverhuur kleden we ons opnieuw om, ditmaal in lange broek en gympen. Alle losse spullen gaan in mijn koffer. We wegen ze nog even voor de zekerheid. De mijne gaat over de 23 kilo, oeps!! We hevelen wat spullen over naar de koffer van Milan, wegen opnieuw en gaan door naar de monorail. 

Bij de dropoff balie van Britisch Airways geven we de koffers af. De mijne is 22,5, van Milan 17,5 en van Roy is 22 kilo. We krijgen ook direct te horen dat de vlucht naar Londen 40 minuten vertraging heeft. 

We vertrekken vanaf de E-pier. Hier zit een Pizzahut en een ander vies eettentje. Ik informeer even bij een winkeltje of dit het enige is. Deze meneer geeft aan dat als we veel tijd hebben, we naar de D-pier kunnen lopen, want hier zitten veel restaurantjes. Nou veel tijd hebben we wel, dus dat doen we dan ook maar. Om 19:00 uur zitten we aan tafel bij de TGI Friday's. Milan besteld de cheeseburger, Roy Chicken BBQ en ik neem de Babyribs. Het smaakt allemaal erg goed.

Uiteindelijk vertrekken we vanaf Miami met een uur vertraging. In tegenstelling tot de 8,5 uur van de  heenreis is het de terugreis 7,5 uur vliegen. Als we net in de lucht zijn krijgen we drinken en kunnen kiezen uit beef of pasta. Milan wil alleen drinken en wij nemen de pasta. Daarna gaan alle stoelen naar achteren en het licht uit. Je slaapt wel en je slaapt niet, maar ik schrik als ik kijk en ik zie dat we nog maar 2 uur te gaan hebben voor we in Londen zijn. Dat gaat snel! Een half uur later gaat de verlichting weer aan en komen ze weer langs met drinken. Alle schermpjes blijven nog dicht, terwijl het al wel licht is buiten. Ik kijk nog een film op mijn Ipad en Roy via zijn scherm in zijn stoel. Milan ligt/zit/hangt naast me nog in diepe slaap. Een half uur voor het landen maak ik hem wakker.

Om 10:30 uur staan we aan de grond in Londen, maar voor we het vliegtuig uit zijn is het alweer een kwartier later. De volgende vlucht gaat om 11:55 uur. Bij de douane vragen we of we door de fastlane mogen, omdat er een lange disney-rij staat. Dit mag!! Binnen 15 minuten zijn we door douane en security. Schoenen hoeven in Londen niet uit, dat scheelt ook weer. Dan zien we dat we ook hier weer een half uur vertraging hebben.

De vlucht van Londen naar Amsterdam is 45 minuten. Als we bij de bagageband op Schiphol staan neemt de spanning toch wel even toe..... zouden alle koffers er zijn? Ja hoor, alle drie zijn ze er. Wel is het TSA-slotje van de koffer van Roy verdwenen.

Buiten moeten we 15 minuten wachten op de shuttle van Ibis, maar de zon schijnt, dus dat is totaal niet erg.

Om 16:45 uur rijden we Zeewolde weer binnen. Het dinnetje staat ons al op te wachten. Ze heeft Charlie weer teruggebracht en eten voor ons gehaald. Na het eten gaan Milan en Naomi nog even naar Oma. Roy en ik kijken de post door en kijken wat tv. Om 21:00 uur is het voor ons allemaal lastig om de ogen nog open te houden en is het bedtijd.

We kijken terug op een weer een fantastische Florida-vakantie. We hebben prachtig weer gehad, weinig regen en opnieuw weer veel gezien, maar daarnaast ook lekker uitgerust. Wie weet volgend jaar weer? 

Groetjes, 

Roy, Jolanda en Milan